?width=1800&height=480&mode=crop)
“Bewegen is het plezier in mijn leven. Ik ben happy, met de dingen die ik nog kan doen.”
Joost van Brunschot hoorde in 2012 dat hij MS heeft. Die diagnose zette zijn wereld op de kop. Hij werd afgekeurd voor werk. Wat doe je dan? En wat kun je dan, qua bewegen, als de sportschool ook niet meer lukt? Joost ging wandelen, maar niet alleen.
"De sportschool, dat ging dus echt niet lekker meer. Ik kon (en kan) nog wel lopen, al wordt dat gaandeweg wat lastiger. Ik wandelde altijd al met mijn hond, ’s avonds een uurtje na het werk. Waarom zou ik dat nu niet elke ochtend/dag doen, dacht ik. Nu loop ik elke dag meestal zo rond de twee kilometer."
Joost wandelt niet alleen. Er gaat elk dag gaat een (ander) wandelmaatje mee. Dat is niet (alleen) voor de gezelligheid, maar ook als begeleiding. Het samen wandelen, regelmatig bewegen, is heel belangrijk voor Joost. Niet alleen voor zijn fysieke fitheid. Maar zeker ook mentaal.
"Dit is het plezier in m’n leven. Ik vind het leuk, de hond vindt het leuk, iederéén wordt er happy van. Het bos is een heerlijke omgeving. Ook al heb ik een beperking, ik voel me intens gelukkig met de vrijheid die ik heb nu, en de dingen die ik toch nog kan doen."